به نام خدا

سلام به تو ای کسی که به کالبدهای مرده جان نعمت حیات میبخشی .

در هرلحظه و هر زمان به یاد توهستم ......

.به یاد تو ای کسی که از تیرگی ها به روشنایی ام رهنمون کردی وبه یاد تو ای موجودی که دقایق زندگی را برایم تفسیر کردی ولذت دانش و بینش را به کامم چشاندی و زیبایی ها وحقایق هستی را برایم آشکار ساختی وبه یاد تو ای  پروردگار کوچک من وای فرشته رحمتی که آفریدگار بزرگ معلمت نامید واز پرتو فروغ وزندگی بخشت کانون حیاتم را گرم و روشن ساخت .

ای موجود شریف اگر کار تو رابه عمل خداوند تشبیه کنم بیهوده نکرده ام و اگر نام تو را آفریدگار بنامم اسم بی مسمایی را بر تو ننهاده ام زیرا جز این نیست که خدای عالم نیستی را هست میکند و مرده را زنده میکند وتو نیز عملت چنین است که با نفست کالبد های افسرده را جان میدهی.

پس اگر خود را بنده ات بنامم وتو را پرستش کنم باز هم کار نابجایی نکرده ام  . همچنانکه حضرت علی (ع)فرمود :«من علمنی حرفا فقد سیرنی عبدا»